Ne serimde akıl ne fikir kaldı
Tahassür çağlayan pınar içimde
Biçare gönlümü sahraya saldı
Tahayyül denen şey bunar içimde
Sanki şafak vakti kurulur darım
İçin için kaynar büyür efkârım
Tambora’ya eştir sinede harım
Irmaklar denizler yanar içimde
Yârin ahı bende fizaha döner
Yedi katman sema üstüme biner
Takatim mi kaldı sızı mı diner
Acılar acıya banar içimde
Solumdan haberi olmaz sağımın
Tufanı eksilmez gönül dağımın
Bülbülü lal olur visal bağımın
Hasretlik kendini sınar içimde
Felek mi dost değil talih mi kara
Eksilmez başımdan fırtına bora
Özlemin yürekte çizdiği yara
İnceden inceye kanar içimde
Akrep yelkovandan çeker el aman
Tükenmek bilmiyor gurbette zaman
Derviş dergâhını kaplar bir duman
Baykuşlar dört yana tüner içimde
