Bu gün yine dertlerim,
Pekişti içerimde.
Garip garip seslenir,
kulağıma derinden.
Asla sana fayda yok,
İçindeki ciğerden.
Bak hele küsmüş bana,
ben ciğere ne dedim.
Benden çok uzaklarda,
acıkmış susuz kalmış.
Verdiğim ilaçları,
belki hiç kullanmamış.
derdinin çaresini
hekimden aramazmış.
Kar boranlı havada,
ayazda ne işi var.
Geriyi düşünmeden,
nefesimi eyler dar.
Nereden esse rüzgâr,
Ciğerim görür zarar.
Bunda benim suçum ne,
ben ciğere ne dedim.
Bütün tozu pisliği,
Süzmeden çekiyorsa,
Her gözeneğe ayrı,
desenler örüyorsa,
Ahirinde nefesi,
kısmen daralıyorsa,
Acep benim suçum ne,
ben ciğere ne dedim.
Kim isterki hayatta,
ciğerleri daralsın.
Kim isterki dumandan,
bir uzvu yara alsın.
İsterki her ciğeri,
Oksijenli yaşasın.
Ciğerim bana dargın,
ben ciğere ne dedim.
Mazide bir söz etti,
oturdu içerime.
Düşündükçe halini,
İşliyor iliğime.
Orhan derki;ey ciğer,
biçareyim derdine.
Vamı bende kabahat,
ben ciğere ne dedim.
