Kor alevler içinde yüreği dağlayanı
Her günün seherinde yâr diye ağlayanı
Sevgi denen ışığa umudu bağlayanı
Eleklerden geçirip inceden süzmesinler
Cananlara söyleyin canları üzmesinler
Razıyım bu sevdaya zemheride kar olsun
Veya Temmuz gününde yakıcı bir har olsun
Varsın yâri andığım son nefesim dar olsun
Yüreği ipe çekip fermanı yazmasınlar
Cananlara söyleyin canları üzmesinler
Ses verin bülbüllerin güle döktüğü zâra
Alıp götürün beni candan sevgili yâra
Devası canda saklı kabuk tutmuyor yara
Deşilmesin çıbanlar kanayıp azmasınlar
Cananlara söyleyin canları üzmesinler
Sevgiler ilham olsun ozanların sazına
Karakış alkış tutsun kardelenin nazına
Seven yürekler varsın meftunluğun hazzına
Gammazlar diken olup arayı bozmasınlar
Cananlara söyleyin canları üzmesinler
Damladan ırmak olur deryalara akanlar
Menziline tez varır gemileri yakanlar
Uzak dursun sevdaya kem göz ile bakanlar
Düğüm düğüm sevdaya el atıp çözmesinler
Cananlara söyleyin canları üzmesinler
Gönüller sevgiliye teveccühle kuşansın
Bedenlerde her zerre sevgilerle döşensin
Sevdalar günlük değil müebbetçe yaşansın
Yüreği harda diye Derviş’e kızmasınlar
Cananlara söyleyin canları üzmesinler
