Deprem değildi şehrimizi yıkan, yarımızı alan, yarınlarımızı acıya boğan deprem değildi.
Bizi yıkan, bir daire ev için yarınlarımızı ipotek altına alıp, hayal ve umutlarımızı satın alan beton kadar acımasız sistem. Bu sistem son elli yılın pek az ülkesinde var olan bir sistem. Ayrıntılı bilgi için bakınız: etrafınıza...
Depremi, rüzgârı, yağmuru, güneşi veren Rabbime şükürler olsun.
Dünya, var olan doğası ile bir denge terazisinde yaratılmıştır.
Rüzgârın, depremin, yağmurun, dolunun felaket olmasının nedeni yaratılış düzenine ihanet eden, hırsı ve umursamazlığı ile felaketini yaşayan bizleriz.
Biz betonzedeyiz!
Betonzadelerin daha çok kazanmak uğruna kurban ettiği betonzedeleriz.
Kim biliyordu ki böyle bir deprem olacak? Herkes biliyordu.
Ve yine Herkes biliyor ki, yine olacak! Ama beş yıl sonra, ama elli, belki de bazı yerlerde hemen.
Ne yapıyoruz peki? Hiç.
Ya! Ne olacak? diyerek göz boyayan tedbirlerle hırslarımızı tatmin etmeye devam etmekten başka...
Yangın da büyüktü, değil mi?
Tedbirler küçüldükçe büyüyen bahanelerimiz var bizim.
Bahaneler büyüdükçe büyüyen bedellerimiz. Ve ikinci gün unuttuğumuz ölümlerimiz var bizim.
---
Kurum müdürlüklerini, siyaseti, mevki makamları bir oyun alanı olarak gören beyler!
Depremde yaşanan kayıpların hesabı sorulduğunda “Deprem çook şiddetliydi” demeyin!
“Tedbirlerimiz küçük, önlemlerimiz göz boyama, hesaplarımız günlüktü” deyin...
Gördün mü?
Şahidim,
Enkaz başlarında ki solgun bakışları,
Yuvası bozulan kırlangıçlarını,
Kardeşini omuzlayan kardeşlerini,
Gördün mü Adıyaman’ımın?
Gördüysen!
Neden!
Bin parçaya bölüyorsun bu şehrin umutlarını,
Neden!
Yolduruyorsun ak saçlarımı,
Neden!
Yağmalıyorsun gözyaşlarımı,
Doymadın mı feryadıma Adıyaman’ım?
Bu şehrin deprem şiirlerini duymuyor musun?
Yarım yamalak, kesik kesik mısralarını okumuyor musun?
Ve dahi, denbejlerinin ahlarını,
Gerisin geriye yutkunduğu vahlarını,
Duymuyor musun Adıyaman’ımın?
Unuttun mu? Şehrin şehitlerini,
Mezar taşlarına,
06.02 yazıldı,
Kader notu 4.17 sayıldı,
Şehrin şahitlerinin yüreğine Acıyaman kazındı,
Gözyaşları şiirlere büründü,
Sözlerine battaniyeler örtüldü.
2023 zemherisini
Unuttun mu Adıyaman’ımın?