Gördün mü Adıyaman ımı?
Taşı, toprağıyla, yolu kaldırımıyla ağlayan sokaklarını,
Düğüm dügüm düğümlenmiş yollarını,
Lal olan kuşlarını, mazot kokusu sinen güllerini,
Dalı yaprağıyla savrulan ağaçlarını,
Boynu bükük fidanlarını, Gördün mü Adıyamanımın?
Çeyizlerine ağıtlardan gerdanlık deren kızlarını,
Kan kırmızı nağmeler mırıldanan delikanlılarını,
Enkazı, bahtsız başını bastonu ile döven ihtiyarlarını,
Mezar taşlarına bağlanan baş bağlamalarına ağlayan kadınlarını,
Hıçkırıktan lal olan yavrularını,
Gördün mü Adıyaman ımın?
Kar beyazın arefesi ölüm zemherisi?
Okula ulaşmamış ev derslerini, yarım kalan hikayeler, masal kitaplarını,
Yarın yaparız, yarın ararız, yarın alırız yarımlıklarını,
Yarınsız sabahını,
Gördün mü Adıyaman ımın?
Ağlayabilmekle avunan,
Cancağızların bedenlerine ulaşabilmeyi bahtiyarlık sayan,
Kaybettiklerinin sayısını unutan,
Bir daha, bir daha yeniden enkazlara koşan,
Adıyamanlımı gördün mü?
Enkazlardan çıkan sevda fotoğraflarını,
Çıkmayan imdat çığlıklarını,
Duvarlarına numara kazınan evlerini,
Gördün mü? Adıyamanımın?
Gördün mü? Şahidim,
Enkaz başlarında solgun bakışları,
Beton rengine dönen yüzleriyle insanlarını,
Donmamak için yakılan pencere ,dolap, koltuk, evlerin kapılarını,
Gördün mü Adıyamanımın?
Gördüysen!
Neden!
Bin parçaya bölüyorsun bu şehrin umutlarını,
Neden!
Yolduruyorsun ak saçlarımı,
Neden!
Yağmalıyorsun gözyaşlarımı,
Doymadın mı feryadına Adıyamanım?
Bu şehrin deprem şiirlerini duymuyor musun?
Yarım yamalak, kesik kesik mısralarını okumuyor musun?
Ve sahi, denbejlerinin ahlarını,
Gerisin geriye yutkunduğu vahlarını,
Duymuyor musun Adıyamanımın?
Unuttun mu? Şehrin şehitlerini,
Mezar taşlarına
06.02 kazındı,
Kader notları 4.17 yazıldı,
Gök beyaz yer kızıldı,
Zemherisini unuttun mu Adıyamanım?
