Sen mukaddes zat'sın, Ey Sevgili, sonsuz Nur,
Bu âlemde eriş'mez, hiç kimseye O'nsuz Nur !
Yaratan övme'dedir, Ey Nebi, asıl Sen'i,
Tasvir edebilecek, hangi söz, nasıl Sen'i ?
Yanağının güneşi âleme ışık Sen'in,
Bayrağını taşıdı, bütün Enbiya Sen'in !
Yüzün gibi bir gülü, ne yer gördü, ne semâ,
Aferinler, selamlar, övgüler var daima !
Bağı aşkın gülleri, zambakları hep nurun,
Öyle bir rahmet'sin ki, inci ve altın nurun !
Bu yüzden dilde nağme, bu yüzdendir her nefes,
Miskleri, anberleri bu yüzden sever nefes !
Bu yüzden Enbiyanın, Hakk'a daveti vardı,
Bu yüzden yürekleri, yüce dağlar kadardı.
Bu yüzden her bir nimet, bu yüzden su mübarek,
Yine bu yüzden kıldı, Rabbim Yunusu mübarek !
Gökte melek, yerde cin, ırmaklar da şu aşık,
Ey Sevgili, Sana gülün kokusu aşık !
Bu nice devlettir ki, yürekler, kalpler aşık,
Saçının her teline, gonca-i lebler aşık !..
Mecnun'dan daha beter gösterir vefa aşık,
Bilal, Ammmar, Ebu Zer, belki bin defa aşık,
Sare, Hacer, İsmail, İbrahim İshak aşık,
Ta ezelden beridir, nura müstahak aşık !..
Sever candan, yürekten, aramaz sebep aşık,
Ben bu alem bağında, kimi görsem hep aşık !..
Fidan gibi boy verir, her gün daha çok aşık,
Ey Nebi ! Sen'in kadar bir güzele yok aşık !..
Gülistan'ın kuşları, servi ve güzel kokular aşık,
Taş bile selam durdu, lale, Yasemen aşık !..
Nuruna pevane'dir : Zühre, güneş, ay aşık,
Hasretini çekmede, hep etmede ah aşık !
Ben bir hakir toprağım, Ey Miraç sahibi Yâr,
Can dilim yok ki, etsin halini açıktan aşık ! ...
Ta kıyamete kadar, Sana mazi ve gelecek aşık,
Sayılır mı katında, bu garip Nazmi aşık !..