Ömrümce hep sen oldum,
ama ben,ben olmadım.
Yün yatak sana sundum
Kuru sedirde daldım.
Sen rahatça uyurken,
yanında ases kaldım.
Hanen şehir içinde,
virane bir han değil,
Anladım ki gül bahçem,
bülbülün or han değil.
Terkedip gideceğim,
bu diyardan temelli.
Sana kalsın bu dünya,
nasılsa baba eli.
Varsın el âlem desin,
bu adam zır zır deli
Hanen şehir içinde,
hanın virane değil.
Anladım ki gülzarım,
bülbülün or han değil.
Hazanı sevmiyorum,
Zira ardında kış var.
Yağınca bedenime,
dizler boyu buzdan kar.
İstesem sarmasını,
Gelipte sarmaz o yar.
Bunun için giderim,
hanen benim han değil.
Anladım karagülüm,
bülbülün or han değil.
Eğri doğruma bakmaz,
Kızıp darılır bana.
Emrine amadeyim,
Yaptığım hizmet ona.
İpim eline verdim,
dayanmam,geldim sona.
O nedenle terk ettim,
hanesi hanem değil.
Tespitimde hata yok,
bülbülü or han değil.
