Sevgili depremzede kardeşlerim, hayat bir bilmece çöz, çözebilirsen.
Bir gün hayat ile karşılıklı oturup, sohbet edin, bakalım sen mi karlısın yoksa hayat mı daha karlı.
Ona neler hayal ettiğinizi anlatın, oda size neler yaşattığını söylesin...
Daha dün ne hayaller kurmuştunuz, eviniz barkınız vardı, malınız mülkünüz vardı.
Bu gün herşey Yıkıldı, yok oldu. Hepimiz derbeder olduk. Kimimiz muhacir oldu, kimimiz konteynirlere, çadırlara düştü.
Dün hayatta olan onca tanıdık, dost, ehbap ve akraba, ne acıdır ki bu gün yoklar.
Bunca önemsediğimiz ve peşinden koştuğumuz herşey şimdi ne kadar da anlamsız geliyor öyle değil mi?
Hayat bir bilmece düşünerek çöz,
Her yerde söylenmez ki her söz,
Güler mi hiç kan çanağına dönmüş bu göz,
Gözlerimde yaş dolu dolu aktıktan sonra...
Uyan ey dost uyan...
"Ne oldum dememeli ne olacağım demelisin..."
Fadlı Doğan
