Orhan Altun-Şair


HAYATTAN BEZDİM

HAYATTAN BEZDİM


Aylar mevsimlerden,beri sensizim.
Karadağ böğrüme, yaslanmış sanki.
Içimi kavurur,sensizlik sızım.
Yad'a mis kokular,salmışsın sanki.

Tutmuyor dizlerim,görmezmi gözün.
Sağırmı kulağın,duymazsın sözüm.
Arkasını dönmüş,her iki gözün. Derya-ı  sahraya,atmışsın sanki.

Bezmişim hayattan,bezdim kendimden.
Kurtulmam imkansız,bu son derdimden.
Kesildi ümidim,dünden bu günden.
Ümitsiz yarınlara,ermişim sanki.

Ne hanem bıraktın,nede bir han'ım.
İşlemez haldedir,gönül dükkânım.
Dondu damarımdan,geçmiyor kanım.
Bülbülü dikenle,sarmışsın sanki.

Bitsin bu işkence,yıkıldı bendim.
Canıma can idin,ruhuma tendin
Şirazemden kaydım,müsebbib sendin.
Sahipsiz mezara,koymuşsun sanki

Yetmezmi çektiğim,yetmezmi çilem.
Nedir istediğin,dile gel bilem.
Topla zulüflerin,cemalin görem.
Kapkara peçeyle,sarılı sanki.