“Sığındığın denizde bir balık yutar Seni,
Kaçındığın kıyıya yeniden atar Seni..”
Kal-u bela’dan beri KALEM-I KADİM ile;
Her varlığın üstüne nakşolunmuş muteber,
Şek yok, hiç şüphe yok ki-itiraz etsen bile;
Attığın her adımda karşına çıkar “KADER..”
Biraz “CÜZ-İ İRADE” idrak’e sardırılmış;
Sen onunla yolunu bulduğunu sanırsın,
Gözlerindeki perde birazcık kaldırılmış;
Ne kadar zorlasan da,”aklın kadar” tanırsın..
Rotası çizilmiştir! KADER YOLUNDA ömrün;
Bildiklerin senin se,bilmediklerin kimin??
İster aklınla yaşa, ister nefsinle sürün;
Vicdanın sesi derki; “Hayr ile şer” HAKİM’İN..
Varlığını yel alır “HÜSNÜNLE SU-İ ZAN’IN”;
Bu “ZAMAN TÜNELİNİN” girdaplı kulvarında,
Zira çok aciz kalır; “AKIL İLE İZAN’IN”,
Bindikleri “KADERİN” tecelli duvarında..
İsyana hiç gerek yok! “ÖMRÜN” her mevsiminde;
Bazen zulüm, bazen de şefkat tokat’ı yersin!”
Kaçsan da,kaçmasan da; “Solan her bir resminde;
Cilvesi’ni görünce, eyvah!KADERİM DERSİN..
Her cilvenin üstünde, “SIRLARIYLA” gizlenir;
“TARİFE GELİR FAKAT, VARLIĞI KALIR MEÇHUL.
Kim diyorsa ki;KADER İZLENİP/DİZGİNLENİR..!”
Varsın peşinden koşsun!Ne para versin, ne pul..
(İHB/Şiir Pazarı Şiirleri/Kader-05 Haziran 2005/Adıyaman
