Eve doğru gidiyorum.
Yürüdüğüm yol, o kadar da kalabalık değil.
Öğle vakti olunca, genellikle öğrenci ağırlıklı gelen-giden olmaktadır.
Karşıdan oynaşarak, belki de cilveleşerek gelen bir köpek sürüsü var.
Köpeklerden korkmayan ben, doğal olarak, “köpektir sonuçta, doğası gereği ne yapacağı belli olmaz” diyerek, tırsmaya başladım.
Tedirgin ve ürkek davrandığımı, yanımda yürümeye çalışan kız öğrencilerden saklamaya çalıştım.
Geçip gidecek olan kız öğrenciler, korktuklarından sanırım, biraz geride kalarak, arkamdan ve köpekleri göremedikleri taraftan yürümeye başladılar.
“Amca, köpekler bize bir şey yapamazlar, değil mi?” dediler.
“Yok, korkmayın, ben yanınızdayım, korkmayın, ani hareketler yapıp, korktuğunuzu da belli etmeyin!” dedim.
Dedim demesine de, aslında ben de çekiniyordum, hele kız çocukları olunca, kendimden çok onlar için, tedirgin olup, korkmaya başladım.
Allah muhafaza, bize saldırsalar, yapabileceğimiz hiç bir şey yoktu.
Köpekler bir-iki tane olsa, belki kendimizi koruyabiliriz; ama sayıları fazla olunca, karşı koyabilmek çok zordu.
Ne kadar korkmaya başlasam da, çocukların yanında korkmadığımı göstermeye çalışıyordum.
Köpekler yanımızdan geçerken, hareket etmemeye ve hatta kız çocuklarına siper olarak, onlara bakmamaya çalıştık.
Bir-iki tanesi bize doğru hamle yapıp, saldırmaya yeltense de; diğer köpeklerin oynaşmak için yaklaşmalarıyla bizi geçip gittiler.
Derin bir “ohh” çekip, çocuklar önde olacak şekilde yürüyüp, yolumuza devam ettik
Bu defa atlatmıştık, ama bir sonra ki karşılamamızda ya da öğrenciler yalnız olmaları halinde, neler olur bilemiyorum, hatta düşünmek bile beni korkutuyor.
Köpekler doğası gereği, sürekli hareket halinde oluyorlar.
Özellikle şehir içinde de toplu halde geziyorlar.
Evcilleşmiş vahşi hayvanlardan çok korkmam, ama özellikle köpeklerin ne zaman, ne yapacaklarını kestiremediğimden, sürekli bir tedirginlik yaşarım.
Kimi zaman açlıktan, kimi zaman kimyalarında ki dengesizlikler yüzünden, kimi zaman beraberce oyun oynamaktan, kimi zaman yaşadıkları bölgeleri korumak içgüdüsüyle, saldırılar olmakta, insanları büyük sıkıntılara koyabilmektedir.
Görsel basın-yayın organlarında, gördüğümüz, duyduğumuz, her köpek saldırılarından sonra, uzman diye geçinenlerin söylemlerinden aklımda kaldığı kadarıyla, şöyle söylerlerdi.
Köpeklerle olan karşılaşmalarımızda, çok dikkatli hareket etmek zorundayız.
Yoksa sonucu vahim ve telafisi zor olan sonuçlarla karşı karşıya kalabiliriz.
