Derviş olup çıktım, tığsız teber'siz,
İlk görüşte avladın beni habersiz, Gülüm !
Pişir'din beni tuzsuz, biber'siz ;
Kebap oldum közlerinde, Gülüm !
Bu hiç o her şeyden verince müjde.
Silindi hayallerim kalmadı göz'de, Gülüm !
Aşkım çiçek açtı yandığı közde
Aklımı Sevda'da, kendimi Sen'de yitirdim Gülüm !
Omuzumda Sevda yükü,
Yollarda Sen'i aradım, Gülüm !
Beste beste, türkü türkü,
Teller'de Sen'i aradım, Gülüm !
Girdim yeşilden sarıya,
Sordum ölüye, diri'ye
Çiçeği verdim arıya
Ballar'da Sen'i aradı, Gülüm !
Aşk yalımı girdi cana,
Gönlüm döndü gülistana
Gece gündüz, yana yana
Küller'de Sen'i aradım, Gülüm !
Yorulup demedim, yeter
Hasretin gözümde tüter
Kerem'den, Mecnun'dan beter
Çöllerde Sen'i aradım, Gülüm !
Bahçem çiçek, bağım gazel
Birleşir ebed'le ezel
Ayırma'dım çirkin, güzel
Kullar'da Sen'i aradım, Gülüm !
Ulaşmak için rahmete
Katlan'dım bin bir zahmete
Karışıp söze, sohbete
Diller'de Sen'i aradım, Gülüm !
Ölçtüm ve düşündüm inceden ince ;
Sıyrıldım kılıftan, "son" ile "ince,"
Manalar zihnimde şekillenince,
Ben, Sen'in aşkından, Sen'de yit'tim, Gülüm !
Önce kökü dalda, dalı çiçekte ;
Çiçeği meyvede, meyveyi renkte ;
Var olan her şeyi bir çekirdekte,
Onu da MEVLÂ'da yitirdim, be Gülüm !
