Kutul Amare Zaferi, Osmanlı İmparatorluğu'nun Birinci Dünya Savaşı'nda elde ettiği önemli bir zaferdi ve 29 Nisan 1916 tarihinde kazanıldı. Bu zafer, hem stratejik hem de psikolojik açıdan büyük bir anlam taşıdı çünkü İngilizler için büyük bir prestij kaybı anlamına geliyordu. 13 binin üzerinde İngiliz askeri esir alındı ve yaklaşık 40 bin İngiliz askeri öldü. Türkler de 25 bin kayıp verdiler, ancak zafer yine de büyük bir moral kaynağı oldu.
Kutul Amare, Dicle ve Fırat arasındaki verimli bölge olan Mezopotamya'da, İngilizlerin Irak petrollerine ulaşma ve bölgeyi ele geçirme planlarının bir parçasıydı. Ancak Türkler, General Townshend komutasındaki İngiliz kuvvetlerini kuşatarak teslim olmaya zorladılar. Bu zafer, Çanakkale’deki zaferle birlikte Osmanlı'nın en büyük askeri başarılarından biri olarak kabul edilir.
Kutul Amare’nin kazanılmasında, Türk ordusunun uçaklarla yaptığı keşif ve bombardıman görevlerinin de önemli bir rolü oldu. Ayrıca, savaşın bu aşamasında Türkler sınırlı sayıda uçağa sahip olmalarına rağmen İngiliz uçaklarını da başarılı şekilde hedef aldılar. Kutul Amare Zaferi, sadece askeri değil, aynı zamanda moral açısından da Osmanlı halkı için büyük bir zaferdi, çünkü İngilizlerin imparatorlukları adına bu kadar büyük bir kayıp vermesi, dünya çapında bir şok etkisi yaratmıştı.
Ancak, bu zaferin ardından Osmanlı'nın genel durumu değişmedi. İngilizler, 1917’de bölgeyi tekrar ele geçirerek Bağdat’a kadar ilerlediler. Kutul Amare’nin kazanılması, Osmanlı’nın son direnişlerinden birini simgeliyor ve tarihçiler tarafından "İngiliz prestijinin Birinci Dünya Savaşı'nda aldığı en büyük darbe" olarak tanımlanıyor.
Halil Paşa'nın bu zaferden sonra orduya gönderdiği tebrik mesajı ve zaferin "Kut Bayramı" olarak kutlanmasını istemesi, zaferin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha vurgulamaktadır. Bu tarihi zaferin hatırlanması, Türk milletinin direncini ve kararlılığını simgeliyor.
