Bu şehrin batınında yıkılmış kalmışım,
Son sela, son cem, son ezan,
Gözyaşlarımı silmeye yetmiyor ellerim,
Kelimeler, mısralar yetmiyor artık,
Anlatsam sahipsiz,
Kelimesiz, mısrasız, kefensiz duygularım.
Rüzgar tutmuşum avuçlarımda,
Yumruk yumruk ellerim, değmiyor artık,
O nemli, o soğuk taşlarına,
Döküversem ne olur sanki
Kelimesiz, mısrasız, kefensiz,
Senden sonra sahipsiz gözyaşlarım.
Ulu cami önünde ağladın mı hiç?
Son kez geçtin mi dua murad kapısından,
Enkaz yığını yüreğimin eyvanı,
Gölgesi kaybolan çınar gibiyim,
Sussuz kalan dut ağaçları,
Kayıp giden, tutunduklarımdan,
Tutamaz beni der be der olanlar, evsiz yolcular,
Dilime ağır gelir duygularım,
Anlatsam taşıyamaz dizelerin,
Kayıp giden dut ağaçları gibi
Kelimesiz, mısrasız, kefensiz.
İçimde memat memat duygular birikir,
Kimi temiz, kimi baştan ayağa kir,
Telbiye sayıklar sahipsiz çocuklar,
Eyvanımda açmadan kuruyan tomurcuklar
Ağlasam gözyaşlarım sahipsiz,
Sensiz bu batında doğan ölüyüm,
Yumruk yumruk birikmişsiniz,
Göğüs kafesimde kelimesiz, beyitsiz,
Dizelerime ağır geliyor duygularım,
Taşıyamaz beni dizlerim,
Yanan gölgelerin külüyüm.
Mahfilinde ben, yalnız, tek başıma
Anlatsam sahipsiz kelimelerim,
Ağlasam sahipsiz gözyaşlarım,
Kayıp giden dut ağaçları gibi,
Say ki o sabahtan bu yana ben bir ölüyüm,
Yanan çınar gölgesinin külüyüm.
#kırıkcankoleksiyonum