6 Şubat seher vaktinde sallandık.
Çaresiz uyanık olarak birbirimize sarıldık.
Ne zaman durur diye bir korkuya kapıldık
Can işte ne yapalım durdu evimizden kaçtık
Kimi uykuda kimi kaçarken kolonlara kapıldık
Çaresiz bir şekilde kimler gelir diye bekledik
Bir gün geçti iki gün geçti çaresiz kaldık
Allah'a olan inancımızdan geri kalmadık
Normal şartlarda önce can sonra cananı aradık
Herşeye rağmen yaman bir şekilde katlandık
Canlarımızdan ulaşabildiğimizi aradık
Aradık ama birçoğundan ayrılmak zorunda kaldık
Allah'tan gelene boynumuz kıldan ince dedik
Kuldan gelmeyen yardımı arar kaldık
Gözler umutla bakakaldık
Şükürler olsun herşeye rağmen unutulmadık
Unutulmadık ama biz unutmadık
Kimin bizim gönlümüze cemre düşürdüğünü
Sanmayın ki Kurt yediği ayazı unutur
Bundan gayrısını onlar düşünsün
Elbette Şubat'ta biter Mart'ta
Yagmurda yağar, Kar da siz düşünün durun
Benim gönlümde ne Şubat biter ne Mart
Memleket deryasına düştüm bir kere
