Gözlerindeydi şafak baktıkça şâd olurdum
Zaman geçmek bilmezdi subh’a dek sad olurdum
Mazi neymiş ati ne canıma yad olurdum
Mavi idi düşlerim sevdandan önce benim
Ne umutsuz olurdum ne yıkıktı bedenim
Şimdi hana sığınmış garip bir derviş gibi
Soğuk duvar dibine canını sermiş gibi
Hayat neymiş ölüm ne dünyadan bezmiş gibi
Mavi idi düşlerim sevdandan önce benim
Ne umutsuz olurdum ne yıkıktı bedenim
Mevsimsiz karartılan bir hayat öyküsü bu
Şulesi söndürülmüş yüreğin örtüsü bu
Var oluştan hiçliğe seyrimin döngüsü bu
Mavi idi düşlerim sevdandan önce benim
Ne umutsuz olurdum ne yıkıktı bedenim