Yurdumuz yeşil yurttu,yağmaz oldu kar yağmur.
Paçaya bulaşmıyor, bir dirhem dahi çamur.
Yazımız kavururken,kışımız kuru ayaz.
Bakalım ne yazacak, önümüzdeki bu yaz.
Hasretiz ilkbahara sonbahara ve kışa.
Hasretiz çiçeklerle,raks eden hak nakışa.
Ne çiğ yağar baharda,nede sisler oluşur.
Ne yerlerde ot biter,ne kelebek uçuşur.
Nisanda başlar yazım,ekim kasım'a kadar.
Sekiz ay yazı görmek,yurttaşlarıma keder.
Tek ağaç dikenim yok,dikende binbir nazla.
Tüm yurtta kuraklık var,bölgemde daha fazla.
Yıllardır uyarırlar,uyarıya uymayız.
Yaş başlara kıymayın,derlerde aldırmayız.
Kimimiz tarla için,ormanı yakıyoruz.
Kimimiz seyre dalıp,öylece bakıyoruz.
Ağacın kıymetini,anlarız bitirince.
Nefes darlığı çekip,ciğerler tükenince.
İşte o zaman olur,hallerimiz perişan.
İşte o an takarsın,göğsüne kordan nişan.
Benim görevim yazmak,ben yazayım yazımı.
Sözüme kulak verin,kurutmayın yazımı.
Bu azimetle yurdun,her yeri kuruyacak.
Tek çözüm yolu varki,tüm fertler koruyacak.
Orhan derki;bu gemi,taşıyor hepimizi.
Ormanı koruyarak,bitirin derdinizi.